czwarta rewolucja przemyslowa u224/22at-, u241/22at-LD/22, u260/22at-

„Czwarta rewolucja przemysłowa” to opowieść o gigantycznym, cywilizacyjnym przewrocie, który ma miejsce w tej chwili.

Najpierw maszyna parowa, potem żarówka, aż w końcu komputer. Oto trzy najbardziej wyraziste symbole trzech kolejnych rewolucji przemysłowych. Od czasów Jamesa Watta postęp cywilizacyjny gwałtownie przyspieszył. Świat, a przede wszystkim ludzka codzienność, zmieniły się diametralnie. Lecz to bynajmniej nie koniec. Postęp trwa nadal i z zapartym tchem czekamy na to, co przyniesie kolejny, cywilizacyjny skok.

Jak więc będzie wyglądać czwarta rewolucja przemysłowa? Jak jej nie przegapić? Paradoksalnie nie jest to wcale łatwe, bo niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że czwarta rewolucja ma miejsce właśnie teraz. Jesteśmy świadkami rodzenia się kolejnego gigantycznego przełomu w postaci sztucznej inteligencji. Już teraz korzystać możemy z wielu opartych na niej rozwiązań. To superkomputery, drony, nanomateriały o grubości milionowych części ludzkiego włosa, a wytrzymalsze od stali. To inteligentne termostaty. To mikroczipy mniejsze od ziarnka piasku. To druk 3D, który już wkrótce da nam możliwość wszczepiania ludziom sztucznych organów. No i wszystko to, co składa się na tzw. internet rzeczy. Tych wynalazków i zastosowań sztucznej inteligencji mamy już teraz mnóstwo, a to dopiero początek drogi.

I dlatego o czwartej rewolucji przemysłowej mówimy już teraz. Rozmawiają o niej nie tylko programiści czy inni spece od AI. Jej gigantyczne możliwości i to, w jaki sposób zmienia ona obraz współczesnego świata, muszą brać pod uwagę także ekonomiści, politycy, fachowcy z różnych dziedzin przemysłu, a także socjolodzy, psycholodzy i lekarze. Postęp zawsze niesie ze sobą skutki i to nie tylko te dobre. Ważne, żeby wykorzystywać go mądrze.

Książka, którą prezentujemy w tym miejscu, to dzieło Klausa Schwaba, światowej sławy ekonomisty, założyciela i prezesa Światowego Forum Ekonomicznego z siedzibą w Genewie. Profesor Schwab urodził się w 1938 r. w Ravensburgu. Ma doktoraty z ekonomii (summa cum laude) z Uniwersytetu we Fryburgu, w dziedzinie inżynierii ze Szwajcarskiego Federalnego Instytutu Technologii oraz tytuł Master of Public Administration z Kennedy School of Government przy Uniwersytecie Harvarda. W roku 1971 powołał do życia wspomniane wyżej Światowe Forum Ekonomiczne znane przede wszystkim ze swych corocznych spotkań w szwajcarskim Davos.